Katedra Kultury Słowian Wschodnich IFWsch.

Youtube to dziś z wielu względów najpopularniejsza witryna internetu, zgodnie z wynikami badań serwisu Alexa.com znadjuje się na 3 pozycji wśród globalnie najpopularniejszych witryn. Aktualnie, jak podają właściciele YouTube, serwis ma ponad miliard użytkowników – to prawie jedna trzecia wszystkich osób korzystających z internetu (12.2015) na świecie.

Najważniejszym międzynarodowym osiągnięciem serwisu w dziesięcioletniej dynamice rozwoju jest fakt, iż wyszedł on daleko poza swoje rodzime środowisko kulturowe i językowe (USA), a widzowie spoza  Stanów Zjednocznych generują aż 80% wyświetleń. Wśród nich są oczywiście także obywatele rosyjskojęzyczni, rozproszeni na całym świecie. W samej Federacji Rosyjskiej Youtube  zajmuje 4 pozycję w rankingu popularności. Tą samą czwartą lokatę zajmuje Youtube w Ukrainie i Białorusi (dane Alexa.com).

Za sukcesem tego założonego 10 lat temu serwisu hostingowego stoi niewątpliwie znakomita dostępność do treści video, zarezerwowanych dotąd dla najważniejszego medium tradycyjnego czyli telewizji.  Bez rozwoju W Youtube oprócz tradycyjnej roli widza możemy się stać także producentami i Twórcami, których działania organizacyjne Youtube'a wspierają w rozwoju ich internetowej kariery. Niewątpliwym atutem środowiska Youtube jest także jego pełna responsywność, czyli możliwość odtwarzania filmów z dowolnych urządzeń mobilnych i stacjonarnych. Współczesna technologia umożliwia rejestrację i prostą edycję filmu w dowolnym miejscu na Ziemi, i jeśli tylko jest dostępne łącze internetowe natychmiastowe przekazanie go do serwisu.  Już najadlej po kilkudziesięciu minutach (w zależności od wielkości i rozmiaru materiału) użytkownik może cieszyć się nieograniczoną możliwością dostępu do swojego materiału z dowolnych urządzeń i miejsc na świecie. Aktualnie zgodnie z rachubami serwisu ponad połowa wszystkich wyświetleń w YouTube pochodzi z urządzeń mobilnych. Warto dodać, że serwis umożliwia także współdzielenie i dzielenie się filmami zamieszczonymi poprzez proste wklejenie kodu odtwarzacza video wybranego filmu do źródła strony, a także komentarze widzów i użytkowników.

Youtube to zupełnie nowa filozofia obrazu video - przede wszystkim amatorskiego, dostępnego na żądanie, tematycznie wszechogarniającego, najczęściej o charakterze rozrywkowym. Youtube podważa prawa tradycyjnej telewizji, która uciekła w formaty i kanały tematyczne. W kalifornijskim serwisie video to twórca jest formatem sam dla siebie, jeżeli tylko pozyska widzów dla swych dokonań. Coraz więcej użytkowników rozumie to i dyskontuje  najsilniejsze walory Youtube. Często nawet nie opusczając domu stają się światowymi gwiazdami, nierzadko także bez cienia świadomości uczestnicząc w niewinnych lokalnych i prywatnych nagraniach, które po upublicznieniu w sieci   zdobywają sporą popularność wśród internautów mierzoną w ilości kolejnych wyświetleń.

Aktualnie najpopularniejszym materiałem w Youtube jest videoklip do piosenki Gangam Style koreańskiego producenta i muzyka o pseudonimie "Psy" (niemal 2,5 miliarda (!) odsłon). 

Świadoma, indywidualna twórczość prezentowana w Youtube jest swego rodzaju próbą. Nie wiadomo jakie mechanizmy sprawiają,m że widzowie interesują się jakimś video, jakie elementy prezentowanego materiału, czy to osobowość występujących, czy sztuka montażu czy też muzyka uczynią go popularnym. Ten sposób twórczości był już niejednokrotnie krytykowany, a najsurowsza  bodaj krytyka Youtube'a  pochodzi od Andrew Keen'a, który zawarł ją w książce pt. Kult amatora. Jak internet niszczy kulturę. (wydanie polskie 2007, Warszawa, seria  "Cyberkultura, internet, społeczeństwo".) Teza Keena o niszczycielskiej sile Internetu wobec kultury wydaje się być jednak przesadzona, a wątki związane z samoświadomością twórców niedocenione.

Youtube, jak każde narzędzie w niewprawnych rękach może kaleczyć, ale pod kontrolą mistrza ma szansę dać piękne owoce. Czy tak jest w przypadku rosyjskojęzycznych videoblogerów - amatorów?  W naszej ocenie warto się tej społecznej sile regularnie przyglądać.

Bartosz Gołąbek

1. ChebuRussiaTV - Ewelina Łupka
2. Rakamakafo - Karolina Smoleń
3. Galeine Rover - Dorota Olszar
4. Sasha Spilberg - Joanna Marczyk
5. Tasha Tale Corporation - Aleksandra Piekarczyk
6. Maria Way - Klaudia Kardyś
7. Frost - Michał Suda
8. Maks +100 500 - Vita Birjukovska (Erasmus Student), tłumaczenie Joanna Marczyk
9. Agnija Ogoniok - Karol Bochenek
10. Плюшевая Ксюша - Sylwia Kucwaj
11. Соня Есьман - Magdalena Kozakiewicz

ChebuRussiaTV to grupa rosyjskich vlogerów, których internetowa twórczość opiera się przede wszystkim na tak zwanych „prankach" (z ang. prank – figiel, psikus; zażartowanie z przypadkowych osób w celu opublikowania ich reakcji w internecie) oraz eksperymentach społecznych. Sami youtuberzy opisują swój kanał jako projekt opierający się wyłącznie na ich własnym entuzjazmie, realizowany tylko z wartościowych pobudek, którego celem jest przekazywanie innym ludziom pozytywnych emocji i motywów do szalonych działań. Twórcy uruchomili ChebuRussiaTV 12 sierpnia 2014 roku i od tego czasu opublikowali 42 filmiki, dzięki czemu udało im się zdobyć prawie 50 milionów wyświetleń oraz ponad pół miliona subskrypcji.

Członkowie grupy poprzez swoją prowokacyjną twórczość często poruszają dość niewygodną tematykę. Ich najpopularniejsze nagranie, które wkrótce osiągnie  11 milionów wyświetleń, dotyczy reakcji rosyjskich przechodniów na spacerującą ulicami Moskwy homoseksualną parę («Избиение гомосексуалистов в России»).

Krótki filmik jest wyraźnym dowodem na homofobię w Rosji – mężczyźni spotykają się z nienawiścią i agresją, choć tylko trzymają się za ręce. W kolejnym filmiku zatytułowanym „Test na odwagę" («Проверка на смелость») możemy zaobserwować jak Rosjanie reagują w miejscu publicznym na przemoc w stosunku do kobiet zależnie od narodowości ofiary i oprawcy. Dowiadujemy się, iż w przypadku naprzykrzania się Rosjance przez mężczyznę kaukaskiego pochodzenia nikt na tę relację nie zwróci większej uwagi. Sytuacja zmienia się, gdy Rosjanin dręczy dziewczynę ubraną w hidżab – w jej obronie staje wielu przechodniów.

Eksperymenty społeczne stanowią zdecydowaną większość na kanale ChebuRussiaTV. Poza kwestiami przedstawionymi powyżej vlogerzy poruszają tematy takie jak stosunek do inwalidów, rasizm, skąpstwo bogatych, brak szacunku do weteranów czy system wartości współczesnej młodzieży.

Długość filmików wynosi około 4-5 minut. Autorzy z pewnością zwracają dużą uwagę na profesjonalne wykonanie obrazów – widzowie mogą oglądać je w bardzo wysokiej jakości przy estetycznej oprawie graficznej, a ścieżka dźwiękowa jest adekwatna do danej sytuacji. Vlogerzy są również otwarci na zagranicznych widzów, gdyż do każdego filmiku dodają angielskie napisy. Akcja przeważnie realizowana jest z ukrycia w miejscu publicznym. Warto zaznaczyć, iż do niektórych nagrań  angażowani są ludzie spoza ChebuRussiaTV – przykładem może być „wynajęta" staruszka prosząca młodzież o pieniądze na leki (https://www.youtube.com/watch?v=wDq7L5-cQtw). Reklamy w postaci bannerów pojawiają się na początku każdego wideo. Według szacunków strony socialblade.com grupa zarabia miesięcznie około 1200 – 19800 dolarów.

Oprócz kanału na Youtube vlogerzy posiadają także konto na VK i Instagramie, gdzie pozostają w stałym kontakcie ze swoimi widzami.

Twórczość ChebuRussiaTV poza „prankami" porusza interesującą tematykę dotyczącą postaw społecznych Rosjan, często zwracając uwagę na ich negatywne lub nawet niedopuszczalne zachowania. Choć wykonanie eksperymentów społecznych pozostawia czasem pewien niedosyt jest to projekt zdecydowanie godny uwagi.

Ewelina Łupka

Kanal Rakamakafo został założony 9 marca 2014 roku, przez dwóch studentów z Petersburga, Nikołaja Sobolewa i Gurama Narmanija. Jego nazwa wzięła się od piosenki Bomfunk Mc's Freestyler. Tekst tej piosenki jest śpiewany bardzo szybko, przez co niektóre wersy uległy zniekształceniu, przez to chociażby z wyrażenia rock the microphone powstało fonetyczne rakamakafo, które w Internecie zaczęło żyć własnym życiem. Nikołaj i Guram w swoim filmiku pt. Cała prawda o Rakamakafo powołują się na wideo w którym wers tej piosenki występuje. To właśnie od niego kanał Rosjan wziął  swoją nazwę.

Wracając jednak do historii powstania: w 2014 roku autorzy kanału wpadli na pomysł, by zająć się analizowaniem ludzkiego zachowania w nietypowych sytuacjach, czyli, prościej mówiąc – zajęli się eksperymentami społecznymi. Temat ten w środowisku blogerów nie jest nowy, warto wspomnieć chociażby o akcjoniście Remi Gaillard, Francuzie, o którym można powiedzieć, iż jest prekursorem tego gatunku, czy też o polskim blogerze Sylwestrze Wardędze. W przypadku  Rakamakafo, Guram i Nikołaj w wywiadach przyznają się do inspiracji działalnością zagranicznych blogerów, czy też i rodzimych, jak chociażby Witalij Zdorowieckij, znany dzięki swojemu kanałowi VitalyzdTv.  Eksperymenty społeczne, obnażające nietypowe reakcje ludzi w internetowym języku noszą nazwę pranków. Słowo prank pochodzi z języka angielskiego i można je przetłumaczyć na polski jako psikus, figiel.I takie właśnie są filmiki blogerów zajmujących się prankiem – jest to nic innego jak płatanie człowiekowi figla, czasem śmiesznego, czasem nie. Cel jest jeden – zaskoczenie przeciwnika i wywołanie u niego reakcji, pokazującej przywary danej osoby, społeczności, systemu, bądź czasem ukazującej jednostkę w pozytywnym świetle. W takim duchu działa też duet Rakamakafo, który zajął się prankiem w Rosji.

Popularność kanału Rakamakafo gwałtownie wzrosła po opublikowaniu filmiku pt. Człowiekowi robi się słabo.. Rosja kontra USA. W lecie 2014 roku stał się on bardzo popularny w sieci i to on właśnie przyciągnął moją uwagę w tym roku, przez to właśnie, iż wydawał się mi znajomy. Przypomniało mi się, że na fali popularności filmiku w 2014 i natknęłam się na niego, dlatego też kanał chłopaków stał  mi przez to bliższy. W wywiadach Guram i Nikołaj wspominają, że wpadli na pomysł zrealizowania filmiku kiedy to Nikołaj przebywał w USA, więc nagranie międzykontynentalnego eksperymentu stało się możliwe. I wtedy nadszedł sukces, filmik stał się bardzo popularny i był repostowany przez znane osobistości, takie jak Aleksiej Nawalny czy nawet hollywoodzki aktor, Ashton Kutcher. A fabuła filmiku jest prosta – to porównanie zachowania Amerykanów i Rosjan w sytuacji, kiedy spotykają słabo czującego się człowieka. W tym przypadku to Amerykanie wykazali się większym zainteresowaniem losem drugiego człowieka niż Rosjanie. Na Gurama i Nikołaja spadła fala krytyki, związanej z niepatriotycznym zachowaniem prankerów, którzy w filmiku pozytywniej przedstawili Stany Zjednoczone, a nie Rosję. Gdzieś zgubił się główny przekaz filmu, czyli to, na ile człowiek jest w stanie pomóc drugiemu człowiekowi w sytuacji zagrożenia. Od momentu publikacji wideo kanał Rakamakafo cieszy się dużą popularnością, obecnie subskrybuje go 1 638 974 widzów, a na portalu VKontakte 548.680. Filmiki trwają od 4 do 13-15 minut. Guram i Nikołaj są ubrani młodzieżowo, choć zastanawiająca jest specyfika ich sweterków, w powitalnym filmie. Z racji charakteru realizowanego przez Rakamakafo tematu, większość filmików jest nagrywana na ulicach Petersburga. Duet zapewnia, że zbieranie materiału zajmuje im nawet parę dni, a najważniejsze fragmenty są wykorzystywane w filmie. Jeśli chodzi o jakość wideo, to na pewno jest ona lepsza niż jakość nagrania pochodząca z telefonu komórkowego - zapewne Rakamakafo dysponuje dobrym sprzętem. Tematy poruszane przez Nikołaja i Gurama są różne, dużo jest jednak materiałów szokujących, dotyczących chociażby reakcji ludzi na gwałt, przemoc, nietypowe propozycje. Taka w końcu rola eksperymentów, mają szokować i zmuszać do zastanowienia.

Vlogerzy pracują w dwójkę, jednak mają też swojego menadżera ds. reklamy. Sami zapewniają, że nie będą w swoich reklamować produktów, jednak na pewno zarabiają na reklamach wyświetlanych razem z nagranym przez nich wideo. Z racji faktu, że w krótkim czasie, bo już po kilku miesiącach zdobyli dużą ilość widzów, można stwierdzić, że obecnie dochody z prowadzenia kanału mogą być naprawdę pokaźne. Ponoć po 6 miesiącach istnienia kanału zarobili około 17 tysięcy rubli. W końcu w ciągu 5 dni ich najpopularniejsze wideo było wyświetlane 4 miliony razy! Osobiście uważam, że materiały zamieszczane na kanale Rakamakafo są interesujące, zmuszają do myślenia i dają wgląd do tego, jak wygląda prank w Rosji. Niektóre filmiki są szokujące, bo dotyczą tematów tabu, jednak myślę, że warto zaznajomić się z tym, jak zjawisko pt. ,,prank", przyjęło się na gruncie rosyjskim. Sami prowadzący są ciekawi, wzbudzają raczej we mnie sympatię i  jak już wspomniałam, w morzu kolorowych filmików o makijażach o grach, duet Rakamakafo stanowi miłą odmianę.

Karolina Smoleń

Galeine Rover pomimo młodego wieku (zaledwie 16 lat) osiągnęła ogromny sukces jako rosyjska blogerka modowa oraz fotomodelka. Ta piękna, roześmiana i pewna siebie Rosjanka przyciąga przed ekrany komputera niezliczoną liczbę widzów i cieszy się powodzeniem zarówno wśród damskiej, jak i męskiej części internautów. Obecnie jej kanał subskrybuje ponad 365 tysięcy widzów.

Przygodę z youtube blogerka rozpoczęła w 2012 roku, natomiast na obecnym kanale możemy śledzić jej poczynania od kwietnia 2014 roku. Wtedy to pojawił się pierwszy filmik О чем молчат дети?!, w którym zobaczyć możemy młodszą siostrę Galeiny- Szirin, odpowiadającą na podchwytliwe pytania youtuberki. Dużym zainteresowaniem cieszą się także filmy z serii GaleineLove, gdzie blogerka poleca kosmetyki i gadżety, które szczególnie urzekły ją w danym miesiącu. Tegoroczne nagranie z lipca GaleineLove ♡ Июль osiągneło rekordową ilość wyświetleń - ponad 1,2 miliona. Oprócz tutoriali modowych, na kanale moskiewskiej youtuberki można znaleźć popularne challenge ( z ang. challenge-wyzwanie) oraz relacje z licznych podróży. W swoich filmikach Galeine oprowadza widzów po ulicach Petersburga i Anapy(port nad Morzem Czarnym), a także zabiera ich ze sobą w  nieco dłuższą podróż -  do Francji, Hiszpanii oraz Monako. Nie brakuje również bardziej osobistych wyznań młodej dziewczyny dotyczących jej największych sekretów, lęków czy kompleksów. Dotychczas widzowie mogli zobaczyć na kanale 64 nagrania. Publikowane materiały są dość krótkie, średni czas każdego filmiku nie przekracza 10 minut. Jakość dodawanych nagrań jest w pełni zadowalająca, biorąc pod uwagę ich amatorski charakter.  Do nagrywania używany jest aparat Canon EOS 6D oraz Canon 50 mm. Najczęściej scenografię stanowi pokój dziewczyny, a stałymi elementami jej wizerunku są nienaganny strój i makijaż występującej.  

Galeinę można znaleźć na większości portali społecznościowych, takich jak twitter, instagram, vkontakte czy ask.fm. Blogerka jest również aktywna  na stronie  lookbook.com gdzie prezentuje  swoje stroje dnia, prowadzi także własną stronę internetową. Nastolatka jest jednym z uczestników zaplanowanej na 2016 rok akcji  #YouPeople -  tournee znanych rosyjskich youtuberów po 50 największych miastach Rosji. W trakcie dwugodzinnego spotkania fani będą mieli okazję nieco bliżej poznać ulubionego blogera, zdobyć jego autograf, a także zrobić sobie z nim zdjęcie. Zaproszeni youtuberzy stanowią creme de la creme rosyjskojęzycznego internetu i są to, między innymi, Serch, Dmitrij Krikun czy Sasha Ket.

Działalność na Youtube, liczne sesje zdjęciowe oraz eventy, w których Galeine bierze udział pozwalają jej zarobić dość pokaźną sumę pieniędzy, o której większość osób w jej wieku mogłoby tylko pomarzyć. Portal socialblade.com miesięczne zarobki Galein Rover szacuje na sumę od $361-$5,8 tysięcy, a roczną kwotę podaje w granicach $4,3-69,3 tysięcy.

Dorora Olszar

Sasha Spilberg – autorka jednego z wielu lifestyle'owych kanałów youtube. Od 2010 roku, gdy jako trzynastolatka rozpoczęła swoją przygodę z portalem, Sasha zdobyła 2 657 329 subskrybentów (stan na 17.11.2015), co plasuje ją w pierwszej dziesiątce najpopularniejszych rosyjskich vlogerów.

Trudno jednoznacznie określić, czego dotyczą filmiki Sashy. Od samego początku jej kanał podzielony był na kilka bloków tematycznych: moda, podróże, gry komputerowe, szeroko pojęty styl życia (zainteresowania nastoletniej dziewczyny: książki, muzyka, kino), muzyczna kariera Sashy. Nagrania pojawiają się mniej więcej raz w tygodniu. Utrzymane w podobnej stylistyce (przepinki – telewizyjna przerwa w nadawaniu programu, ciepłe barwy, grafiki, pojawiające się w kadrze napisy); różny jest natomiast ich poziom techniczny, w zależności od wykorzystywanego sprzętu – kanał Sashy Spilberg nastawiony jest na jak najściślejszy i jak najczęstszy kontakt z odbiorcą, dlatego mniej lub bardziej spontaniczne filmiki mogą być nagrywane w każdej sytuacji.

Choć nagania są krótkie (3-8 minut), ważne miejsce w każdym zajmuje podkreślenie znaczenia kontaktu z widzami; zachęcenie do komentowania i subskrybowania (będące stałym elementem u wszystkich youtuberów) jest marginalne, stanowi jedynie formalne zakończenie kompozycji, jeśli porównać je z zabiegami, mającymi na celu budowanie więzi z odbiorcami. Wśród nich można wymienić ogromną liczba konkursów, częste nawiązywanie do komentarzy użytkowników portalu (czy też całe poświęcone odpowiedziom na komentarze nagrania); niezwykle ważna jest również aktywność Sashy w innych sieciach społecznościowych (Twitter, Facebook, VK, Instagram). Swoich subskrybentów (a w większości raczej subskrybentki – widzące w niej idolkę i wirtualną przyjaciółkę nastolatki) Sasha nazywa Spilbergami. (Warto obejrzeć nagranie, w którym Sasha dzwoni do Spilbergów: ).

Wspomniane konkursy są też oczywiście świetną formą zarabiania – firmy przekazują w ramach nagrody swoje produkty, w zamian za co zyskują skuteczną, bo trafiającą wprost do potencjalnej grupy konsumenckiej, reklamę.

Kanał Sashy to typowy videoblog, w którym nastolatka dzieli są doświadczeniami swojej codzienności z wirtualną społecznością. Jest tu miejsce na rozmowy o przyjaciółkach, prezentach urodzinowych, ciekawych filmach i ulubionych grach komputerowych. Ot, internetowy pamiętnik. Który przynosi autorce niezłe pieniądze (według socialblade.com: $4.7 tys. - $75.1 tys./miesiąc)…

Na koniec, Sasha o sobie: Wzruszająca animacja. Niezależnie od stopnia jej prawdziwości czy celu stworzenia, z całą pewnością wpisuje się w ogólny kierunek kanału…

Joanna Marczyk

Tasha Tale Corporation, czyli szesnastoletnia rosyjska youtuberka. Ma na imię Тasha, urodziła się 1 grudnia 1998 roku, mieszka w Moskwie. Uczennica, z filmów wynika, że niedługo czeka ją ЕГЭ, czyli rosyjski egzamin państwowy zamykający edukację w szkole średniej.

Jej kanał na youtube - Tasha Tale Corporation - istnieje od 2 listopada 2013 roku, posiada 168 055 subskrypcji oraz 7 700 028 wyświetleń. Tasha, prowadząc swój kanał, kieruje się "mottem": Сарказм - это не просто слово, это образ жизни, co doskonale przejawia się w nagrywanych przez nią filmach (trwających w przedziale 2-10 minut): parodiach (np. jak powinny malować się dziewyczny, co zrobić, by zostać najlepszą "cziką" (ang. chick - laska)na dyskotece szkolnej czy imprezie halloweenowej), przesiąkniętym sarkazmem "scenkach sytuacyjnych" (przygotowania uczniów do egzaminów, odrabianie prac domowych). Coraz częściej pojawiają się pogadanki na różne tematy, np. "ludzie-prosiaki" śmiecący na ulicach, powiedzenie "miał szczęście" jako podsumowanie czyjejś ciężkiej pracy...

Filmy, w których Tasha dzieli się swoimi refleksjami na dany temat,  nagrywa głównie w swoim pokoju, mając za tło półkę z różnymi świeczkami, książkami, pamiątkami; parodie również mają swój początek w pokoju dziewczyny (łóżko, biurko) i z czasem przenoszą się na zewnątrz (centrum miasta, park, dacza) w zależności od tematu danego nagrania. Jeśli chodzi o strój - można nazwać go codziennym, nie wydaje się, by dziewczyna specjalnie przygotowywała go do nagrań, czy celowo malowała. W zasadzie imidż video blogerki nie uległ zmianie - popularność nie ma wpływu na jej wygląd. Jeśli chodzi o nagrania od strony technicznej to są one edytowane, następują szybkie ruchy kamery, zmiany scen, nagłe zbliżenia, oddalenia - widać, że dziewczyna całkiem nieźle zna się na rzeczy, nie są nagraniami typowo amatorskimi.

Filmy na kanale Tashy nie są poprzedzane reklami, na stronie whatstat.ru pojawia się informacja                  o dochodach z nagrań (Partnerski program YourPartnerVSP) jednak są one symboliczne, zwykle                   w przedziale 5-30 dolarów. Na jej Instagramie czy VK pojawia się informacja, by osoby zainteresowane współpracą, kontaktowały się z nią mailowo. Patrząc przez pryzmat jej aktywności na różnych portalach (Youtube, Instagram, Twitter, Google+) nie wydaje się, by  głównym celem jej działalności w internecie było zarabianie pieniędzy, a prędzej potrzeba komentowania "na głos" otaczającej rzeczywistości, wyłonienia się z szarej masy dzisiejszych nastolatków, których jedynym bóstwem wydaje się internet i ślepe podążanie za trendami, które wyznacza. Sądząc po komentarzach, to jej przekazy docierają do masy młodych ludzi.

Wydaje się, że celem videobloga miało być  przekazywanie w ustnej formie tego, co mogłoby się napisać swoim czytelnikom na konkretny temat. Mogą przyjmować różne formy: statyczne, np. opowiadanie swoich przemyśleń przed kamerą lub bardziej dynamiczne, jak relacja z podróży. Nie ważne, jaką postać przyjmują; najistotniejszy jest temat. A tej cechy brakuje wielu dzisiejszym videoblogom, zwłaszcza tym, które są prowadzone przez młodych ludzi. Wydaje się, że obecnie ludzie nagrywają filmy o niczym, byleby modnie się wystroić i narobić trochę szumu dla pięciu minut internetowego "fejmu".

Aleksandra Piekarczyk

Maria Way jest tzw. beauty-blogerką ( z ang. beauty - uroda, piękno; zjawisko bardzo popularne na Zachodzie, gdzie właśnie blogerki zajmujące się tą branżą niejako dyktują młodemu pokoleniu styl życia). Zajmuje się przede wszystkim modą i urodą. Ma 21 lat i w przyszłości chciałaby pracować w branży finansów. Way otworzyła swój kanał na popularnej stronie YouTube 3.04.2012 roku. W swoich filmikach pokazuje jak zrobić doskonały makijaż oraz jak dbać o włosy. Co miesiąc Maria robi przegląd nowości na rynku odzieżowym i kosmetycznym (czasami również kulinarnym), wybiera swoje ulubione produkty. Najczęściej prezentuje produkty rosyjskich marek takich jak Natura Siberica lub Organic Shop.  Dzięki takim „ukrytym" reklamom Way zarabia ogromne pieniądze.  

Oprócz modowo – kosmetycznych porad, w jej kanale  możemy znaleźć również „zabawne" filmiki np. Jak dziewczyny robią selfie? lub Jak śmiesznie jest mówić z cukierkami w ustach? Wydaje się, że o ile nagrania dotyczące urody i mody mogą być przydatne dla wszystkich młodych dziewczyn, to te „zabawne" kierowane są do nastolatek poniżej 18 roku życia. Trudno sobie wyobrazić, że dorosłego człowieka mogą bawić takie żarty. Należy również wspomnieć, że blogerka używa młodzieżowego języka, slangu, nadużywając słów: штучка, супер, классный. Filmiki Way, chociaż nie są do końca profesjonalne, przyciągają wzrok. Ich autorka ubiera się według najnowszych trendów i zawsze znajduje się w kolorowym otoczeniu. Zazwyczaj jest to jej pokój lub salon, chociaż zdarzają się również filmiki kręcone np. w wannie.

Nagrania trwają około 7-8 minut. Kanał Marii subskrybują ponad 2 miliony osób, a jej produkcje mają ponad 138 milionów odtworzeń. Tylko dzięki temu Way zarabia ok. 100$ na dzień, a od początku istnienia kanału jest to już 50 tysięcy $. Oprócz YouTube blogerka prowadzi swoje konta na vkontakte i na Twitterze.

Klaudia Kardyś

FROST to jeden z youtuberów, który zajmuje się tym, co jest obecnie najpopularniejsze - są to recenzje gier, robienie "pranków" oraz komentowanie otaczającej go rzeczywistości w sposób prześmiewczy. Jest to także kolejny przykład na to, że humor niskich lotów, duża ilość wulgaryzmów i bardzo chaotyczny przekaz treści to niezbędne elementy składowe popularnego kanału na Youtube.

FROST to ksywka Jurija Morozilki, niespełna 20-letniego twórcy i właściciela kanału.  Sam kanał istnieje już 3 lata, powstał 2 grudnia 2012 roku.

Szczerze powiem, że tak wysoka popularność owego youtubera jest dla mnie z jednej strony zaskoczeniem, a z drugiej w pełni ją rozumiem. Popularność owego twórcy może brać się z lekkości prezentowanych na kanale materiałów. Można je w dowolnym momencie wyłączyć i straci się niewiele, ponieważ treści obecne w filmikach są dość ubogie. Dobrym przykładem niech będzie materiał o chwytliwej i przykuwającej uwagę nazwie: "5 Ночей с Сиськами"

Zdecydowanie może to być świetny film na "wyłączenie myślenia". I jest, pomimo tego, że to recenzja gry. Albo filmik o tak dźwięcznym tytule: "СИСЬКИ - МНОГО! - Uncraft ME 2 ". Śmieszno-strasznym może być fakt, że ów kanał posiada 3 788 752 subskrybentów - żeby łatwiej to było zobrazować -  każdy z mieszkańców Krakowa i Warszawy, do tego z Bielska-Białej, Żywca i Wrocławia. Można domniemywać, że są to osoby wyłącznie rosyjskojęzyczne, ponieważ jest to jedyny język, w jakim prowadzony jest kanał. Same filmiki nie są jakoś specjalnie długie - średnio jest to 10-15 minut, choć zdarzają się dłuższe. Nagrania są profesjonalne, w dużej rozdzielczości i z wyraźnym dźwiękiem.

Ustawienia kanału Frosta niestety nie dają możliwości zamieszczenia video na stronie, stąd link:  https://www.youtube.com/user/YFrostA

+100500 to najbardziej popularne show internetowe w Rosji. Autorem i prowadzącym program jest Maksym Gołopołosow (posługujący się nickiem AdamThomasMoran).

Pomysł zaczerpnięty został z amerykańskiego kanału internetowego =3 (Equals Three)  autorstwa Raya Williama Johnsona.

Nazwa +100500 wywodzi z internetowego żargonu, gdzie za pomocą tej liczby wyraża się zgodę ze stanowiskiem rozmówcy bądź też swoją absolutną pewność w jakiejś sprawie.

Pierwszy odcinek programu zamieszczono w serwisie YouTube 19 sierpnia 2010 roku. Od tej pory raz w tygodniu pojawia się nowy odcinek.

Show ma charakter humorystyczny. Prowadzący za swoje główne zadanie ma komentowanie krótkich nagrań (30 sek. – 2 min.), starając się jednocześnie przedstawić ich treść w sposób prześmiewczy. Charakterystycznymi cechami przekazu są gwałtowne zmiany kadru, naprzemienne pojawianie się prowadzącego to z prawej, to z lewej strony ekranu, wielokrotne prezentowanie tego samego fragmentu komentowanego nagrania (według autorów – najzabawniejszego), częste stosowanie niecenzuralnych wyrażeń i wykrzykników, nie pociągających  za sobą żadnej sensownej treści, a mających na celu hiperbolizację emocji.

W pewnym sensie symbolem programu stał się wiszący na ścianie pokoju, służącego za studio nagrań dywan w panterkę. Stanowi on rozpoznawalne tło programu. Na stronie Carambatv.ru ten charakterystyczny obrazek użyty został w charakterze intro.

Gdy Maksyma oskarżono o naruszenie praw autorskich po wypuszczeniu odcinka Побег из тюрьмы [ang. Prison break – aluzja do amerykańskiego serialu emitowanego od 2005 roku – przyp. tłum.], epizod został usunięty z YouTube, a następnie zamieszczony właśnie na portalu Carambatv.ru. Po tym wydarzeniu, oprócz odcinka głównego, zaczęły pojawiać się tam dodatkowe, nienumerowane nagrania, których nie można było znaleźć w YouTube.

Co szczególne, +100500 to jedyny w Rosji projekt internetowy, wyświetlany także w telewizji. Emitowany jest od 2011 roku na kanale Перец.

Podsumowując, należy zauważyć, że kanał +100500 zawiera na ten moment 260 odcinków, śledzonych przez 5 milionów subskrybentów. Zyskuje ponad 2 miliony wyświetleń na tydzień. Maks zarabia miesięcznie przynajmniej 28 tysięcy dolarów.

Vita Birjukovska (Erasmus Student)

tłumaczenie: Joanna Marczyk

Na YouTube Agnija aktywna jest od ponad 3 lat. W tym czasie udało jej się uzbierać ponad 800 tys. subskrypcji, jej filmy wyświetlono prawie 75 milionów razy. Z zamieszczonej na portalu oficjalnej notce dowiadujemy się, że przedmiotem zainteresowań vlogerki są przede wszystkim zalewające sieć memy oraz bohaterowie bijących rekordy popularności filmików. Agnija reklamuje się jako osoba, która  rozbierze je na czynniki pierwsze i przedstawi ich historię, rolę, a także przesłanie, jakie za sobą niosą. Na pozór brzmi to małostkowo, w końcu mało kto przykłada większą wagę do memów i fanartów, ale prowadzony przez Ogoniok kanał w sposób doskonały dowodzi, że internetowa twórczość, z którą stykamy się na co dzień, to momentami coś więcej niż pozbawiona znaczenia zabawa.

Filmy, które Agnija Ogoniok zamieszcza na swoim kanale, trwają przeważnie około 10 minut i poświęcone są różnorodnej tematyce. Vlogerka rozprawia się na przykład z – jak sama przekonuję – internetową legendą Johna Ceny, popularnego amerykańskiego zapaśnika, tłumaczy w jaki sposób bohaterami memów stali się świnka Pepa i Witalij Kliczko, jak w Internecie odróżnić „trolla" od „chomika" czy też przedstawia długą historię komiksów. Zdarza jej się również poruszać kwestie nieco poważniejsze. Ogoniok stara się wyjaśnić widzom na czym polega rywalizacja między firmami Apple i Samsung, omawia historię kabaretowego gatunku Stand- Up, a także cofa się do początków portalu YouTube, by pokazać w jaki sposób zrodziła się idea projektu. Na jej kanale znajdziemy również szereg wywiadów, głównie z innymi czołowymi rosyjskimi videoblogerami, z których dowiemy się jak zaczynali swoją karierę i co skłoniło ich do tego typu działalności.

Interesujący dobór tematów nie sprzedałby się jednak bez błyskotliwej prowadzącej. Agnija Ogoniok ujmuję prostolinijnością, szczerością, trafnością komentarzy i poczuciem humoru. Jednocześnie nie sposób odmówić jej dużej wiedzy i świetnego przygotowania merytorycznego do każdego programu. W tym zapewne leży sedno stale rosnącej popularności kanału 23-letniej vlogerki (choć niektórzy utrzymują, że ma zaledwie 17 lat), która na stałe wpisała się w krajobraz rosyjskiego Internetu. I nie ulega wątpliwości, że jej jego naprawdę ważnym elementem.

Karol Bochenek

Kanał istnieje od 9 czerwca 2013 roku. Blogerka  to młoda dziewczyna około 20 lat. Prawdziwości tej tezy nie jesteśmy w stanie dowieść w wiarygodny sposób, gdyż Ksusha skrzętnie strzeże swojej prywatności i do tej pory nie wyciekły żadne informacje dotyczące jej tożsamości tj. imienia, nazwiska, wieku, stanu cywilnego, rodziny itp. Z przypuszczeń jej fanów i followersów wynika następująca rzecz:

Достаточно редко видеоблоггеры не скрывают свою настоящую фамилии, но часто это происходит либо потому, что ее уже раскрыли журналисты. Исключений мало и Плюшевая Ксюша к их числу не относится. Как ее настоящая фамилия неизвестно, в своих профилях она сообщает ник и несколько общих данных о себе - как то, что место проживания город Москва, хотя сотрудничает она с рекламным агентством из Санкт-Петербурга, дата рождения 22 августа и это пожалуй все. Настоящее имя Плюшевой Ксюши не известно, также как и ее возраст. По моей оценке девушке около 20 максимум, но популярный сервис оценки возраста по фотографии дает более высокие результаты, вероятно из-за макияжа[i][ii]

Jej energiczna osobowość i spontaniczny sposób bycia przyciągają młode, nastoletnie fanki, które są głównym opiniodawcą i recenzentem jej poczynań. Jest to osoba emanująca pozytywnym nastawieniem do życia i przekonaniem o trafności swoich uwag, co przekłada się na pozytywny odbiór krótkich, bo trwających od 3 do 6 minut filmików. Zawsze uśmiechnięta, z humorem przedstawiająca problemy w filmach.

Głównym pomysłem na realizacje są: zamiana ról, bardzo często Plushevaya wciela się w swojego kota, różne postaci takie jak elfy, osiedlowi dresiarze i inne typy kobiet. Dużą popularność zdobył filmik, gdy została profesjonalnie ucharakteryzowana na Jokera z filmów o Batmanie lub gdy samodzielnie wykonywała makijaż o złudzeniu optycznym podwójnej twarzy. Filmiki typu jak postąpić na pierwszej randce czy jak być pewną siebie nakręcone są w duchu humorystycznym i z dystansem do rzeczywistości. Na koniec zawsze bohaterka udziela bardziej realnych rad i tworzy podsumowanie rozważań, które mogą dodać otuchy niejednej nastolatce. Często prześmiewcze ujęcie tematu może zmusić widzów do przyjrzenia się bliżej swoim problemom i nie wyolbrzymiania ich. Aby utrzymać zainteresowanie oglądających sięga po zabiegi ciągłego zmieniania tła na którym nagrywa, stosuje peruki, makijaż, przebrania. Nagrania są raczej statyczne, kamera jest nieruchoma i nagrywa głównie siedzącą youtuberkę, choć zdarzają się akcje dziejące się w lesie czy w galerii handlowej np. w okresie świątecznym.

Największą popularnością na jej kanale cieszą się filmy ze specjalnego cyklu: КсюшеПослышалось- Co usłyszała Ksusha? jeden z nich ma rekordową liczbę odsłon, ponad milion. Autorka przedstawia w nich piosenki i swoją interpretację słów na kartkach, w czasie, gdy w tle słyszymy muzykę określonego piosenkarza, piosenkarki. Rzadziej zdarzają się filmiki z gośćmi. Jest w pełni samodzielna i zależy jej bardziej na monologach niż na zakłócaniu przedstawiania świata budowanego na opinii gości, czy uczestniczących w filmach przyjaciół.

Reklama produktów nie jest skrywana ale i nie jest nachalna. Dziewczyna reklamuje ubrania, pokrowce na telefony, podaje strony internetowe, gdzie można kupić ubrania, oczywiście wszystko to poleca i zarzeka się, że sama korzysta z usług tychże witryn i jest w pełni zadowolona. Najpoważniejszą firmą która pojawia się w jednym z odcinków jest TicTac.

Oglądalność od początku działalności wynosi- 31 155 566

Subskrybenci- 486 975

Ilość przesłanych filmów- 83

Szacowane zarobki miesięczne- $680 - $10.9K

Szacowane zarobki roczne- $8.2K - $130.5K[iii]

[ii] : lady v [95.1K] http://www.bolshoyvopros.ru/questions/1505175-nastojaschie-imja-i-familija-pljushevoj-ksjushi.html

[iii] Dane zaczerpnięte ze strony internetowej http://socialblade.com/youtube/user/plushevayaksushashow

Sylwia Kucwaj

Sonia Esman - modelka, blogerka, videoblogerka. Urodzona w Petersburgu, jako 6-latka przeprowadziła się do Toronto, mimo tego pozostaje w kontakcie z Rosją, często tam jeździ, videobloga prowadzi po rosyjsku, blog ma wersję anglo- i rosyjskojęzyczną.

Karierę zaczęła jako 16-latka podpisując kontrakt z agencją modelek, pracowała głównie jako fotomodelka, ale pojawiała się również na wybiegach, już jako 17-latka zyskała sporą popularność i założyła bloga Class is internal, na którym dzieliła się swoją wiedzą na temat pielęgnacji ciała i urody, stylizacjami oraz wydarzeniami ze swojego codziennego życia.

Od 2011 roku prowadzi videobloga głównie poświęconego jej życiu, większość filmików jest kręcona telefonem i na filmie Sonya opowiada o tym co właśnie robi i gdzie jest (bardzo dużo podróżuje), często do takiej relacji dołączony jest miks ujęć z różnych miejsc, które danego dnia odwiedziła. Filmy trwają zazwyczaj od 8 do 15 minut i mają około 800tys./ miliona wyświetleń, są utrzymane w estetyce z pogranicza glamour i hippie/hipster. Są bardzo estetyczne, doświetlone, Sonia zawsze jest bardzo zadbana i wystylizowana, towarzyszą jej koleżanki modelki, a ona sama zawsze chwali się najmodniejszymi akcesoriami. Vlog nie jest bardzo profesjonalny, większość filmów jest kręcona przez samą Sonię, za to jej blog sprawia wrażenie bardziej dopracowanego technicznie, zdjęcia są robione przez profesjonalistów.

Zarobki Soni są nieznane, jednak jej ogromna popularność - ok. 1,5 milliona subskrybentów na Youtube i podobna liczba na Instagramie pozwalają jej na podpisywanie kontraktów reklamowych, tak oficjalnych, jak i nieoficjalnych - kryptoreklama bardzo często pojawia się w jej filmach i na blogu, są to najczęściej kosmetyki i ekologiczne jedzenie. Sonia marzy o zostaniu aktorką, wystąpiła w kilku serialach i teledyskach, dalej pracuje jako modelka.M

Magdalena Kozakiewicz